رستورانگردی در سفر به تبریز گؤزَل

سفر فرصتی برای تجربه اندوزی است. غذا در سفر هم یکی از آنهاست. در تبریزگردی انواع کباب و کوفته و باقلوا و شیرینی دل شما را نسبت به زندگی گرم و نرم می‌کند. اگر ذائقه گوشتخوار داشته باشید قطعا یکی از بهترین خاطره‌سازی‌ها را در تبریز به ثمر می‌رسانید. تبریز جاده خوبی دارد، مسیر هوایی و ریلی هم دارد، فقط کافی است نیت کنید و دل به راه بزنید.

به تبریز سفر می‌کنید و دلتان بهانه غذاهای محلی مثل کوفته تبریزی را می‌گیرد. بهترین رستوران‌های شهر این غذای به ثبت رسیده بومی را به اصیل‌ترین شکل سرو می‌کنند. به پیشنهاد مهراب گشت، تست کوفته تبریزی را برای روز اول بگذارید تا خوب حال و هوای گوزل تبریزی بگیرید. رستوران‌های دلستان، حسینی، کوفته تبریزی آبا و هتل ائل گلی خوب‌ترین آن را تقدیم ذائقه‌تا می‌کنند.

در برخی منابع آمده که اولین نشانه‌های کباب در ایران به زمان ناصرالدین شاه قاجار برمی‌گردد. زمانیکه در تبریز با منصب ولیعهدی ساکن بود، بوی کباب قفقازی به مشامش خورد. دستور داد علی چلوپز، آشپز غذاخانه خاندان قرآنی به اقامتگاه همایونی بیاید و دم به دم کباب بزند. بعد از عزیمت وی به دارالخلافه، دم و دستگاه اعلی حضرت هم که علی چلوپز هم شامل آن میشد به طهران منتقل شدند. مطلب از دستمان خارج شد! افتخار اولین چلوکبابی تبریز ظاهرا به چلوکبابی محمدی در بازار به سال 1280 خورشیدی تعلق دارد. طبق نظر کاربران گوگل، برنج ایرانی، کره محلی در حال آب شدن روی برنج داغ، گوشت تازه گوسفندی کباب شده روی زغال و اخلاق خوش میزبان کاری کرده که برای بار چندم به این رستوران در سفر به تبریز برویم.

تبریزی‌ها به کیفیت غذا و به اصطلاح چیز خوب خوردن به طور ویژه اهمیت می‌دهند. متریال باید درجه یک باشد. گوشت باید گوسفندی و تازه سرو شود. روغن فقط حیوانی! شیرینی‌های تبریز که نگویم برایتان. از قرابیه گرفته تا بستنی خشک و باقلوا جوری دل را می‌رباید که چهل دزد بغداد در حیرتند! از معروفترین قنادی‌های این شهر پاک، رکس و تک درخت در کنار سایرین هستند. قنادی تصاج قدیمی است و تاسیس آن به سال 1325 شمسی است. یک تبریزی ناب خودش را به میهمان نوازی و پذیرایی تمام کمال ملزم می‌کند. در تبریز بعد از بازدید هر مکان دیدنی به کافه‌ای برای سوختگیری بروید. قهوه خانه اسرافیل از آن جاهایی است که به تقریبا 70 سال قبل پرمان می‌کند. گوشتان را بیاورید جلو! اسرافیل قلیان هم سرو می‌کند. چای هم در کمرباریک. نوش جان!

مگر مقرر شده همه طعام بومی بخورند؟ ما که تمایل به پیتزا و برگر داریم چه کنیم؟ جای هیچ نگرانی نیست. تبریز آنقدر به روز و متمدن هست که به آقای غذای ایتالیا، پیتزا پرداخته باشد. هر جا این غذا باشد مطمئن باشید انواع ساندویچ و برگر و سالاد و پنه هم هست. رستوران مانچ، لتکا، توسکا و پیتزا کمپانی از توپ‌ترین‌ها به عقیده کاربران به تبریز رفته گوگل هستند.

اگر شما هم مثل ما قهوه خور باشید محال است سفر کنید و فنجانی از عصاره دانه مورد علاقه برزیلی‌تان را در دست نداشته باشید. اما قهوه ترک هم برای خودش دنیایی دارد، بخصوص اگر در تبریز باشیم و در دل حال و احوال ترک نشین باشیم. تصور کنید! در یک عصر بهاری یک فنجان قهوه ترک با دورچین باقلوا یا شکرپنیر در کافه چاپاری جای گرفته در بازار سنتی تبریز چقدر می‌ارزد؟ شاید باورتان نشود که بی‌صبرانه منتظر بهاریم. هوا از سرما بیفتد، معتدل شود و برویم تبریز. این روزها کافه گردی شده عنصری از وجود آدمی. جوری که اگر هر چند روز یکبار نرویم چیزی از خونمان کم می‌شود. یکی دیگر از کافه‌ها تبریز ویولون در ناحیه ارتش شمالی است. تم خانه قدیمی، صندلی شبه روسی و قاب‌های کهنه کاری شده با منو دوست داشتنی شما برای درک معنای زندگی و همیشه در سفر بودن کافی است.

تقویم را بیاورید و اولین زمان مناسب را انتخاب کنید(بهار و تابستان باشد بهتر است). یک روز مرخصی هم لازم است تا خوب تبریز را ببینیم. مثلا چهارشنبه صبح خروس خوان برویم و جمعه بعد از ظهر برگردیم. اگر پروازی هستیم بلیط هواپیما بخریم و اگر اهل جاده و تلوتلو خوردن در عیش مسیر هستیم که تکلیف معلوم است. ماشین را آتش کنید یا بلیط قطار رزرو کنید. رزرو هتل چطور؟ یک جستجویی بکنید، البته بودجه سفر را هم باید در نظر گرفت. (برای یک تبریزگردی خوب 4 روز برایش زمان بگذارید). هتل‌های لاله پارک، پارس ائل گلی، هتل صخره‌ای لاله کندوان(خارج از شهر حدود 1 ساعت فاصله تا تبریز)، هتل شهریار و همچنین اقامتگاه‌های اقتصادی‌تر که از وبسایت‌های معتبر می‌توانید اقدام کنید. سبک و بدون اسباب اضافه سفر کنید. رستورانگردی در سفر به تبریز گوزل هم بهمان خط فکری داد! خرید بلیط هواپیما هم با مهراب گشت. کلیک کنید!