بهاری دیگر با حجم بالای گردشگر در چابهار

مردم چابهار، که در استان سیستان و بلوچستان و در جنوب شرقی ایران زندگی می‌کنند، دارای فرهنگی غنی و متنوع هستند که تحت تأثیر تاریخ، جغرافیا، مذهب و قومیت‌های مختلف قرار دارد. این منطقه به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه خود که در نزدیکی کشورهای پاکستان و هند قرار دارد، فرهنگی مختلط و منحصربه‌فرد دارد. مردم چابهار از قوم‌های مختلفی مانند بلوچ‌ها، فارسی‌زبان‌ها، سیستانی‌ها، و برخی اقوام دیگر هستند. قوم بلوچ بزرگ‌ترین گروه قومی در این منطقه است و زبان اصلی مردم چابهار بلوچی است. مردم چابهار به مهمان‌نوازی شهرت دارند. چای در فرهنگ مردم چابهار اهمیت زیادی دارد و نوشیدنی اصلی در مهمانی‌ها و دورهمی‌ها است. غذاهای چابهار تحت تأثیر فرهنگ‌های بلوچ و بندری است و طعم‌های خاص و تند دارند. از جمله غذاهای معروف این منطقه می‌توان به بریانی چابهاری (یک نوع غذای برنجی با ادویه‌های خاص)، خوردن ماهی تازه، خورش ماهی، گوشفیل (نوعی خوراک محلی) و شوربای ماهی اشاره کرد. همچنین، خرما، به‌ویژه خرماهای تولیدی این منطقه، جزو سوغاتی‌های محبوب و مواد غذایی پرمصرف مردم چابهار است. زبان مردم چابهار عمدتاً بلوچی است که یک زبان ایرانی جنوبی از شاخه‌های زبان‌های هندواروپایی است، با این حال فارسی زبان رسمی این شهر است و مردم به خوبی آن را متوجه می‌شوند.

آذر تا اردیبهشت (فصل زمستان و بهار) به دلیل هوای معتدل و مطلوب برای گردشگری مناسب‌تر است. اگرچه چابهار در تابستان به‌دلیل رطوبت بالا و گرمای زیاد برای گردشگری راحت نیست، اما به دلیل وزش بادهای دریایی، هنوز هوای این شهر نسبت به دیگر مناطق جنوبی ایران قابل تحمل‌تر است. رزرو تور چابهار با این لینک !

وقتی همه خواب بودیم جهان در جنوبی‌ترین گوشه گربه دگرگون شد! فرسایش خاک و تنظیم حرارت باد و آب مریخ را روی زمین گسترانید. کوه‌های مریخی پدیده جالبی است که نزدیک به بندر گواتِر سایه پرابهت جاده منتهی به روستای تیس واقع شده‌اند. قلمرو آنها از دور آدم را می‌گیرد و انگار به سوی دیدار پادشاه فرازمینی‌ها می‌رویم. پیشنهاد می‌کنیم بعد از صرف "املت سوزی" و چای دبش چابهار دم، به قصد مشاهده شگرف نواحی شرقی دقایقی را مبهوت مریخ شوید. عکس‌ با رزولوشن هنری بالا بگیرید و جای مهراب گشت را خالی کنید.

چابهار شهری بندری در جنوب شرقی ایران و تنها بندر اقیانوسی کشور در کرانهٔ دریای عمان است. این بندر مهم در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. از نظر موقعیت ژئوپولیتیکی، تاریخی و اقتصادی حائز اهمیت است. نام چابهار از واژهٔ فارسی «چهاربهار» گرفته شده است. چون آب‌وهوای این منطقه در بیشتر ایام سال بهاری و معتدل است، به آن «چهار بهار» می‌گفتند که به‌مرور به «چابهار» تبدیل شد. آثار باستانی موجود در اطراف چابهار مانند شهر تاریخی تیس، نشان از سابقه چند هزار ساله منطقه دارد. تیس کهن، شهری بندری و پررونق در دوران هخامنشی و پس از آن بود. در زمان‌های دور، به‌ویژه در دوران ساسانی و پس از آن، چابهار و بنادر اطراف آن جزئی از مسیرهای مهم تجاری دریایی بوده‌اند که هند، خلیج فارس، آفریقا و چین را به‌هم متصل می‌کردند. پس از انقلاب اسلامی، چابهار مورد توجه دولت ایران برای توسعه اقتصادی و بندری قرار گرفت. در دهه‌های اخیر، با سرمایه‌گذاری‌های مشترک ایران، هند و افغانستان، پروژه‌های توسعه‌ای بزرگی در منطقه شروع شده، از جمله بندر شهید بهشتی. چابهار یک نقطه اتصال حیاتی برای ترانزیت کالا به آسیای میانه و افغانستان است. همچنین تنها بندر اقیانوسی ایران است که راهبردی‌ترین دسترسی ایران به آب‌های آزاد را فراهم می‌کند.